تغییرات فیزیولوژیک از قبیل زایمان، افزایش و کاهش وزن و تغییرات هورمونی در نتیجه‌ی افزایش سن و یائسگی در زندگی یک زن می‌توانند باعث شل شدن و افتادگی مجرای واژینال شده، به بستر لگنی آسیب رسانده و عملکرد عضلانی دیواره واژینال را از بین ببرند. تمامی این اتفاقات، اغلب به پیشرفت شرایط نامطلوبی در قسمت بیرونی دستگاه تناسلی منجر می‌شوند که از جمله آنها می‌توان به بی اختیاری ادرار، ضعف و خشکی واژن، و نیز ناراحتی‌های فیزیولوژیک اشاره کرد که این مشکلات فیزیولوژیک در نهایت بر روی کیفیت زندگی، اعتماد به نفس و فعالیت‌های جنسی فرد تاثیرگذار هستند. در حال حاضر روش‌های درمانی متعددی جهت کنترل این عارضه وجود دارند، این روش‌ها از جراحی پیشرفته واژن تا درمان‌های بی‌خطری مانند ژل‌های هورمونی موضعی واژینال یا درمان به روش تغییرات هورمونی، متغیر هستند. از این روش‌های جدید با هدف دستیابی به سرعت بیش‌تر به ساخت دستگاههای بر پایه انرژی مانند آر اف واژینال جهت جوان‌سازی واژن مربوط می‌شود که در آن از انرژی گرمایی در لایه‌های مختلف بافت واژن، تحریک تولید کلاژن توسط رشته‌های کشسان و ارتجاعی، تولید رگ و پی جدید و لیز شدن راحت و بهتر واژن استفاده می‌شود.
اطمینان و اشتیاق بیماران به ایمنی و سودمندی مستند و ثابت شده‌ی روش‌های زیباسازی کم خطر باعث شده تا ملاحظات آناتومیک و شاخص‌های جدید بر روش‌های قدیم غالب باشند. طی دهه‌ی اخیر، بحث زیبایی‌شناسی اندام تناسلی زنانه در میان زنان به نوعی نگرانی خاص مبدل شده و عواملی از قبیل ترندهای فشن و ترویج و نمایش تصاویر عریان از سوی رسانه‌ها به این نگرانی دامن زده است. زنان بسیاری که تعداد آنها رو به افزایش است نسبت به تغییر شکل آناتومی آلت تناسلی خود اقدام می‌نمایند تا به اعتماد به نفس بیشتری دست یافته، از مشکلات و ناراحتی‌های عملکرد بدن خود کاسته و بتوانند لذت بیشتری از رابطه جنسی خود ببرند.
آلت تناسلی زنان به دلایل متعددی از زایمان گرفته تا افزایش سن یا حتی آسیب‌های احتمالی وارد شده به فرد، در طول زمان شل و افتاده می‌شود و عوارضی از قبیل بی اختیاری ادراری، ضعف واژنی، کاهش حس فیزیکی (و لذت کمتر) حین مقاربت، و عدم رضایتمندی کلی از ظاهر و شکل این ناحیه را در پی دارد. بنابراین زنان هم به دلایل پزشکی و هم به دلایل فانتزی و زیبایی به دنبال جوان‌سازی و تقویت خاصیت ارتجاعی دیواره‌ی واژن و اصلاح مخاط واژن می‌باشند.
جوان‌سازی واژن در واقع عبارتی کلی و گسترده است که برای توصیف و تشریح دامنه‌ای از روش‌های زیباسازی و کارکرد اعضا بهکار می‌رود؛ در این روش‌ها ساختار مطلوب و بهینه‌ی واژن و بافت‌های اطراف آن اصلاح و ترمیم می‌شود. در یک سوی این طیف، راهکارهای کم خطر و کم اثر وجود دارند که به عنوان راه حل اولیه جهت بهبود و تقویت ضعف و خشکی واژن عمل می‌کنند. از جمله این روش‌ها می‌توان به روان‌کننده‌ها و درمان‌هایی به روش تغییرات هورمونی یا حتی تمرینات کگل اشاره کرد که هدف از آنها تقویت ماهیچه‌های لگن خاصره می‌باشد. در سوی دیگر، طیف جراحان پلاستیک یا متخصصان زنان قرار دارند که از روش‌های جراحی مانند جراحی زیبایی لب‌های واژن جهت تغییر لب کوچک و لب بزرگ و لایه‌های پوستی اطراف واژن، یا جراحی پلاستیک واژن که جراحی لگن خاصره را نیز شامل می‌گردد، استفاده می‌نمایند.
با این وجود اخیرا سیستم‌های جدید غیرتهاجمی و کم خطر با کارکرد انرژی، جایگزین روش‌های جراحی و درمان‌های موضعی شده‌اند که این مسئله نوعی رشد و پیشرفت مطلوب برای زنانی به شمار می‌رود که به دلیل ریسک، زمان و هزینه صرف شده در جراحی‌ها با اعمال جراحی مخالف می‌باشند. این ابزارها بازار جدیدی برای روش‌های غیر جراحی ترمیم واژن ایجاد کرده‌اند که طیف گسترده‌ای از مشاغل از جمله متخصصان درماتولوژی می‌توانند در این زمینه مشغول به کار شوند.
از میان روش‌های جدیدی که در جوان‌سازی بدن زنان استفاده می‌شود می‌توان به دستگاه آر اف واژینال اشاره کرد. هدف این دستگاههای مبتنی بر انرژی، مهار امواج RF جهت گرم کردن بافت رابط دیواره‌ی واژن است که باعث تجمع کلاژن، تولید کلاژن جدید، ایجاد آوند و مجرای جدید، و نفوذ فاکتور رشد شده و در نهایت جوان‌سازی، بهبود و ترمیم خاصیت ارتجاعی و رطوبت‌بخشی مخاط واژن حاصل می‌گردد.
دستگاههای مبتنی بر آر اف برای جوان‌سازی واژن
دستگاههای RF با انتشار متمرکز امواج الکترومغناطیس با برخورد به هر نوع مقاومت بافتی گسترده در پوست تولید گرما کرده و هدف آن برطرف نمودن عارضه‌هایی از قبیل سلولیت، شل شدگی و افتادگی، و برداشت چربی به روش غیرتهاجمی می‌باشد. به‌دلیل اینکه انرژی RF توسط ملانین‌ها جذب نمی‌شود، این نوع فناوری برای انواع پوست، روشی ایمن به شمار می‌رود و سابقه‌ی پزشکی خوب و اثبات شده‌ای در زمینه‌ی ایمنی، سودمندی و رضایتمندی بیمار دارد. RF برای درمان بی اختیاری ادراری و به‌عنوان یک راهکار غیرتهاجمی برای تنگ کردن مجرای واژینال با کم‌ترین ریسک و عوارض مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در فناوری آر اف واژینال مادام اکس نیاز به داروی بیهوشی نیست و مدت زمان درمان به‌طور متوسط بین 15 تا 30 دقیقه می‌باشد. بیماران در حین درمان، حس گرم شدن قابل تحمل را گزارش کرده‌اند و می‌توانند در همان روز به فعالیت‌های روزمره‌ی خود بازگردند.
نقطه قوت این سیستم به ایمنی بالای گزارش شده و نیز بهبود سریع بیمار بعد از درمان مربوط می‌شود. گزارش‌های بالینی در این زمینه منتشر شده‌اند که در آنها به سودمندی دستگاه در رفع شلی واژن پس از زایمان طبیعی اشاره شده است. طی مطالعه‌ای جامع که بر روی 24 زن (سنین بین 44-25 سال) صورت گرفت از انرژی آر اف در مخاط واژینال استفاده گردید. ارزیابی‌های مربوطه پس از درمان در واقع بعد از 10 روز و سپس 1، 3 و 6 ماه بعد صورت گرفتند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان دادند که تنگ‌شدگی واژینال در بین 67% از این زنان به گزارش خود آنها پس از یک ماه به‌طور چشمگیری افزایش یافت و این پیشرفت چشمگیر در 87% از زنان پس از شش ماه اتفاق افتاد. میانگین امتیازات مربوط به رابطه جنسی نیز افزایش داشت و هیچ‌گونه اتفاق ناخوشایند و عوارض جانبی گزارش نشد.
طی یک مطالعه تعداد 30 زن قبل از یائسگی (52-21 سال) تحت درمان 30 دقیقه‌ای با آر اف قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان‌دهنده‌ی پیشرفت چشمگیری در عملکرد جنسی و کاهش نگرانی و استرس در طول سکس در تمام این زنان طی مدت شش ماه بود. این زنان هم‌چنین کاهش شلی و افتادگی واژینال خود را پس از یک ماه از درمان گزارش کردند که این وضعیت در آنها به مدت 12 ماه به صورت پایدار باقی ماند.
طی مطالعه‌ای دیگر 23 زن (سنین بین 58-26 سال و میانگین سنی 43.6 سال؛ میانگین زایمان طبیعی: 2؛ میانگین افراد متاهل: 1.7 ؛ 5 نفر یائسه و 6 نفر قبل یائسگی) با افتادگی واژن، و اختلال در رابطه جنسی در حد کم تا متوسط و بی اختیاری ادراری کم تا متوسط با استفاده از دستگاه آر اف واژینال مدت حداکثر 5 دقیقه در هر قسمت تحت درمان قرار گرفتند. هدف بالینی نهایی این بود که دمای هدف بین 40 تا 45 درجه سانتی‌گراد به مدت حداکثر 3 تا 5 دقیقه در هر قسمت (یا مدت بیش‌تر بسته به تحمل گرما توسط بیمار) مورد استفاده قرار گیرد. این کار در واقع درمان سطح مخاطی داخل واژن را در پی داشت. کل طول درمان کمتر از 30 دقیقه بود. یک دوره درمانی کامل شامل سه مورد درمانی با دستگاه طی فاصله‌ی زمانی 4 تا 6 هفته به طول انجامید. ارزیابی‌ها 10 روز پس از اولین درمان و قبل از شروع درمان دوم، قبل از درمان سوم، و 30 روز بعد از دوره‌ی درمانی سوم صورت گرفتند. بیماران قادر بودند تمامی فعالیت‌های روزمره خود را بلافاصله پس از هر درمان داشته باشند. تمامی بیماران مورد مطالعه نوعی تنگی واژن را بلافاصله بعد از درمان اول تجربه کردند و در ویزیت درمان دوم تغییر چشمگیری در میزان افتادگی واژینال آنها اتفاق افتاد. هم‌چنین آنها به بهبود رضایتمندی از سکس و کاهش بی اختیاری ادراری نیز اشاره کردند. این درمان‌ها کاملا قابل تحمل بوده و هیچ‌گونه عوارض جانبی از سوی بیماران گزارش نشد.
جمع‌بندی
راهکارهای پیشگیری و درمان جدید به‌طور روز افزونی در حال اکتشاف هستند تا نگرانی‌های پزشکی، فانتزی و زیبایی زنان در مورد آلت تناسلی خود کاهش یابد. ظهور دستگاههای RF به زنان و پزشک زنان این امکان را می‌دهد تا گزینه‌ی درمانی دیگری برای مقابله با عارضه‌های پیش آمده در اختیار داشته باشند.
فناوری RF به طور گسترده و موفقیت‌آمیزی برای درمان در بخش درماتولوژی و پزشکی زیبایی مورد استفاده قرار می‌گیرد، طوری که کارکرد آنها به‌صورت تحریک خواص بافت و تولید کلاژن جدید و رشته‌های ارتجاعی می‌باشد. از این رو کاربرد این فناوری در مجرای واژینال برای جوان‌سازی واژن نشان‌دهنده‌ی گسترش نشانه‌ها و علائم درمانی، تطبیق‌پذیری آنها، واکنش‌پذیری نسبت به بافت‌های زیستی و تاثیرات مفید مکانیسم عملکرد آنها می‌باشد. دستگاههای بر پایه انرژی در اختیار پزشکان آموزش دیده و متخصص می‌توانند به میلیون‌ها زن کمک کنند تا بتوانند از زنانگی خود به‌طور کامل لذت برده و شادی واقعی را تجربه نمایند.
اصل مقاله:
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2352647516300107?via%3Dihub