در فناوری پلاسما، انرژی رادیویی قدرتمندی به صورت حالت چهارم ماده به پوست تابانده می‌شود که قادر است اثرات مختلفی را بر روی پوست ایجاد کند، این اثرات دارای فواید درمانی است.
این فن‌آوری که به‌صورت غیر لیزری است، قادر است تأثیر ارزشمندی بر روی چین و چروک‌های صورت، پیگمانته‌های پوستی، خال‌ها و در نهایت احیای پوستی بگذارد.
برای درک اثرگذاری پلاسما ابتدا نیاز به درک ساختار پوست است. به‌طور خلاصه پوست به ۳ بخش اپیدرم (لایه بالایی)، درم (لایه نازک) و سابکیوت (لایه چربی پایین) تقسیم می‌شود. اپیدرم شامل سلول‌های تولیدکننده رنگ‌دانه ملانوسیت است که مسئول رنگ‌آمیزی پوست هستند. درم ساخته شده از الیاف کلاژن و الاستین است که به پوست قدرت، سختی، کشش و انعطاف‌پذیری ارائه می‌دهد.
از آن‌جایی که در سنین مختلف، ظاهر و ویژگی‌های پوست تغییر می‌کند، اپیدرم ضعیف‌تر می‌شود، بنابراین آسیب‌های وارده بر پوست بیشتر قابل رؤیت می‌شوند و کلاژن در پوست به تدریج از دست می‌رود که باعث تشکیل خطوط صورت، تضعیف پوست و ایجاد چین و چروک می‌شود.
فن‌آوری پلاسمای گرم، استفاده از انرژی تحویل شده از پلاسما به جای نور یا رادیواکتیو، در مقایسه با سایر روش‌های بازسازی پوست (مانند رادیوتراپی) است. یک ژنراتور فرکانس بالا، هوا را به گاز یونیزه فعال تبدیل کرده که به نام پلاسما شناخته می‌شود.
انرژی تحویل شده یک عمل گرمایشی در سطح پوست تولید می‌کند که جهت حذف سلول‌های اپیدرمی آسیب دیده قدیمی و یا سلول‌های درم آسیب دیده اقدام کرده و مسیر را برای رشد کلاژن آماده می‌کند.
توصیه می‌کنیم مطالعه کنید: بازسازی پوست به کمک پلاسما